Verder reizen - Reisverslag uit Cambooya, Australië van Martijn Have - WaarBenJij.nu Verder reizen - Reisverslag uit Cambooya, Australië van Martijn Have - WaarBenJij.nu

Verder reizen

Door: Martijn

Blijf op de hoogte en volg Martijn

06 Juni 2015 | Australië, Cambooya

Het is een paar maanden geleden dat ik wat geplaatst heb op waarbenjij, dus hierbij even een kleine update.

Zaterdag 17 Januari 2015

Gisteren zei Scott tegen me dat ik dit weekend vrij was en dat ik beter naar Brisbane of de Sunshine Coast of de Goldcoast kon gaan om van mijn weekend te genieten. Daar in een hostel slapen en een beetje de toerist uithangen, leren surfen of een boottochtje maken of wat ik dan ook maar wilde gaan doen.

Nou had ik al bedacht wat ik wilde gaan doen, sinds ik in Australie ben heb ik nog niet een keer gedoken en dit zou een mooie gelegenheid kunnen zijn.
Brisbane is ongeveer 2 uur en 15 minuten rijden vanaf 'mijn huis' , dus ik besloot vroeg op weg te gaan en naar Go Dive Brisbane te rijden in de hoop dat zij misschien wel een plekje vandaag of morgen voor me hadden. Rond een uur of 10 kwam ik daar aan, maar helaas waren zij de komende 2 weken al volgeboekt. Maar misschien was er nog plek in de Sunshine Coast, in het noorden, of de Goldcoast in het zuiden. Hij heeft me een aantal namen van andere duikzaken meegeven plus telefoonnummers zodat ik ze kon bellen. De eerste die ik belde, Scubaworld in Mooloolaba in de Sunshine Coast, had gelukkig nog plek voor een duiktripje naar een wrak in de buurt, de e-HMAS Brisbane.
Dus ik naar Mooloolaba gereden en geboekt voor de volgende dag en een hostel opgezocht waar ik de nacht zou verblijven. De rest van de dag heb ik een beetje rondgelopen en op het strand gelegen.

Zondag 18 Januari 2015

Omdat ik al om 6.45 bij Scubaworld verwacht werd, moest ik weer vroeg opstaan, had mijn wekker om 5.30 gezet zodat ik genoeg tijd zou hebben. Om 6.30 was ik ruim op tijd en kreeg ik mijn spullen en daarna toen iedereen gearriveerd was, begon de duikplanning.
We zouden met de boot naar de plek varen waar de HMAS Brisbane op de bodem lag, en vandaar uit zouden we 2 duiken gaan maken. De eerste duik was een beetje een verkenningstochtje om en over het schip heen, zodat we een beetje een indruk zouden krijgen van de grootte en wat er zoal te zien was. De tweede duik zou na een oppervlakte interval van ongeveer een uur plaatsvinden en dan zouden we ook echt daadwerkelijk door het schip heen zwemmen.

Het was echt geweldig om weer een keer gedoken te hebben, ook was het water lekker warm (ong 24 graden) en super helder. Ik had gehoopt een octopus te kunnen spotten want die moesten er wel zijn, maar helaas niet gezien, wel veel vis enzo.

Na deze duik ben ik weer helemaal verslaafd geraakt en ik denk dat ik mijn volgend weekend vrij ga besteden om mijn advanced open water te gaan halen.

19 Januari t/m 30 Januari 2015

Gewoon weer aan het werk, niks bijzonders

Vrijdag 30 Januari t/m zondag 1 Februari 2015

Ik heb gevonden waar ik mijn PADI advanced open water diver course wilde gaan doen, in Tweed Seasport in Tweed Heads, Hier kon ik ook gelijk blijven het hele weekend dus hoefde ik niet op zoek naar accommodatie. Vrijdagavond na het werk erheen gereden en om een uur of 9 kwam ik aan. De volgende dag om 7 uur opstaan en gingen we ons klaarmaken voor de eerste 2 duiken vandaag. De eerste duik was bij Cook Island en was een naturalist duik, ook gewoon om een beetje te kijken hoe het ging en vissen kijken. Daarna na een oppervlakte interval van ongeveer een uur gingen we naar de andere kant van Cook, voor een drift dive, hier stond een stuk meer stroming, maar was nog ook erg leuk om te doen. Rond een uur of 2 waren we weer terug in de shop en omdat ik de theorie van de course niet op mijn telefoon noch op mijn ipad kon doen, heb ik die bekeken op de labtop in de shop. Die theorie moet je op internet net en vereist een of andere player die niet ondersteunt word op mijn telefoon noch op mijn ipad, dus ik kon het niet van te voren doen.
Rond een uur of 7 savonds gingen we ons opmaken voor de nachtduik in de Tweed river. Ik had nog nooit een nachtduik gemaakt dus dat was erg leuk om te doen.

Zondag hebben we de Deep duik (ong. 25m dus was niet erg diep, maar wel dieper dan ik ooit geweest ben) gemaakt, was erg gaaf, super zicht en een paar leopard sharks gezien een een enorme loggerhead turtle, helaas zwom de schildpad van ons vandaan en zag ik alleen zijn achterkant maar, maar was erg indrukwekkend.
Tijdens de navigatieduik, nog wat kleinere jongere schildpadden gezien, erg leuk!!

Was een erg geslaagd weekend en ik heb mijn Advanced Open Water pasje inmiddels ook gekregen.

Zaterdag 14 februari en zondag 15 Februari

Dit weekend zou ik weer terug gaan naar Tweed seasport om weer te gaan duiken, maar de zee was te onrustig, dus geen goed duikweer.
Ik liep al tijden met het idee in mijn hoofd rond om te gaan skydiven. Een paar weken geleden toen ik in Mooloolaba was in de sunshine coast, zag ik dat ik op het vliegveld van Caloundra met de sunshine coast skydivers dat kon gaan doen.
Dus toen het duiken niet door zou gaan heb ik de sunshine coast skydivers gebeld om te zien of ik dit weekend terecht zou kunnen. En dat kon op zondag 15 februari om 10 uur. Dus ik ben zaterdagmiddag naar Mooloolaba gereden om in mooloolaba backpackers hostel te slapen, waar ik de laatste keer ook geslapen had.

Zondagmorgen werd ik om 8 uur wakker, na lang wakker te hebben gelegen. En om 9.15 reed ik richting Caloundra vliegveld, ong 20 km verderop. Bij de skydivers aangekomen, moest ik een tijdje wachten, samen met nog 3 anderen die dezelfde sprong zouden gaan maken. Er bleek iets met het grote vliegtuig te zijn, waardoor we een ander kleiner vliegtuig zouden nemen, waardoor er maar 2 tegelijk konden springen. De 2 meisjes zouden eerst gaan en daarna de andere jongen en ik. Dat zou ongeveer 20 minuten duren, dus nadat de meisjes in hun harnas waren gehesen en weg gegaan, moesten wij nog even een tijdje wachten waarna onze instructeurs, met wie de sprong zouden maken, ons onze harnassen aankwamen doen. Daarna werden we een stukje gefilmd, waarin ze vroegen wat we gingen doen en of we even voor konden doen wat we geacht werden te doen, wanneer we uit het vliegtuig vielen. Daarna liepen we naar het vliegveld en moesten we nog een tijdje wachten totdat het vliegtuig geland was en we konden instappen.

Gedurende 20-30 minuten cirkelden we langzaam omhoog tot de hoogte waarop we zouden gaan springen, 10.000 voet. Je moet je voorstellen dat je in een harnas voor je instructeur gebonden zit en er waren geen stoelen in het vliegtuigje, ik en mijn instructeur zouden als 2e springen dus we zaten het verste van de deur af. Op 10.000 voet aangekomen, werd de deur opengeworpen en was het een enorm gebulder van de wind. Ik kon toekijken hoe de andere jongen en instructeur zich richting de deuropening verplaatsten en uit de deur hingen en opeens weggeblazen werden, tenminste zo zag het eruit. Daarna waren wij aan de beurt, we schuifelden moeizaam op onze kont zijwaarts en achterwaarts richting de deur, ik stak mijn voeten uit de opening en hing met een been op een voetensteuntje en met de andere in het luchtledige uit de deur. De wind bulderde in mijn oren en ik voelde hoe de instructeur ons uit het vliegtuig gooide.................
De vrije val duurde ik weet niet hoe lang (nou ja ong 30 seconden geloof ik, hadden ze gezegd) en ik weet niet hoe ik het overleefd heb. De wind bulderde langs je oren en je mond en belet je haast om adem te halen. Mijn oren begonnen pijn te doen van het drukverschil neem ik aan. Tijdens de vlucht naar boven kon ik regelmatig even slikken om mijn oren aan het drukverschil te laten wennen, maar als je met 200 kilometer per uur richting de aarde valt en je de adem beneemt, heb je geen kans om te slikken. Daarna nadat de parachute gelukkig opende, was al het lawaai opeens weg en zweef je alleen nog maar. Ik mocht nog een paar bochten sturen met de parachute en kon even in alle rust van de omgeving genieten en voor ik het wist zaten we al op onze kont op het strand op de plek waar we moesten landen.

Ik vond het een erg gave ervaring om het een keer te doen, vlak na de vrije val dacht ik niet dat ik het nog een keer zou doen. Maar naarmate de dagen verstrijken en je er nog eens rustig over na kunt denken, denk ik dat ik het nog wel nog een keer wil gaan doen. Ik hoef niet zo nodig een een opleiding te gaan doen om parachutespringer te worden, ik houd het wel bij scuba duiken, maar als ik nog een keer in de gelegenheid ben en het geld ervoor over heb, wil ik het nog wel een keer doen.

15 Februari tot 1 Juni

Na mijn skydive ervaring ben ik nog een weekend terug geweest in Tweed heads om mijn nitrox te halen. Dus zaterdag en zondag een leuke duik gemaakt met nitrox gas ipv gewoon lucht.
Voor degene die niet weten wat nitrox is, nitrox is lucht met een andere samenstelling dan gewoon lucht. Gewone lucht bevat ong. 20% zuurstof en 80% stikstof, met nitrox voeg je meer zuurstof toe, waardoor de hoeveelheid stikstof verandert. bijvoorbeeld 35% zuurstof, 65% stikstof. Doordat je minder stikstof inademt, word de tijd die je onder water kan verblijven langer.
Tijdens de oppervlakte interval tussen twee duiken door op zaterdag, ben ik even wat wezen snorkelen. Tijdens het rondzwemmen zag ik per ongeluk een tentakel tussen twee rotsen uitsteken, toen ik wat beter keek zag ik een octopus, wat ik op zich al erg gaaf vond. Wat nog veel gaver was, toen ik nog beter keek, zag ik een tweede octopus die een van zijn tentakels onder de andere octopus geschoven had. Toen drong het tot me door dat ze aan het paren waren! Helaas verdwenen ze toen tussen de rotsen en kon ik ze niet meer zien. Maar dat vond ik een hele gave ervaring.

Daarna heb ik besloten om mijn loon zoveel mogelijk op te sparen, zodat ik genoeg geld zou hebben om rond te kunnen reizen. Dus heb ik tijdens mijn vrije weekenden niets bijzonders meer gedaan.
Eind mei zag ik op facebook dat een van de meiden die met dezelfde groepsreis als ik in Australie aankwamen, in de goldcoast was voor een paar dagen en daarna zou vertrekken richting Thailand en daarna naar huis. Omdat de gold coast niet zo heel ver van Cambooya af was ( nou ja wel 2,5 3 uur rijden, maar voor Australische begrippen is dat niet zo ver), hebben we afgesproken dat we een dagje naar byron bay zouden gaan. Ik had voor die dinsdag vrij gekregen, dus ben smorgens vroeg om half 5 vertrokken om haar rond half 9 op te pikken in de Gold Coast. In Byron Bay zijn we nog bij de vuurtoren geweest, waar we vanaf de klippen uitzicht hadden op verschillende groepen dolfijnen die we daar beneden in de branding zagen. Erg gaaf om ze in de golven te zien 'surfen'.

De zaterdag daarop was ik van plan naar Toowoomba te gaan voor wat boodschappen, toen de automaat van de jeep opeens uit de versnelling viel, ik kon opeens alleen nog maar in de eerste en tweede versnelling verder. 500 meter verderop kon ik helemaal niet meer verder rijden. Ik de garage gebeld en die hebben mij naar terug naar huis gebracht en de jeep naar de garage gebracht. Blijkt dat de versnellingsbak naar de klote is en ik waarschijnlijk op zoek kon gaan naar een andere auto, want een nieuwe tweedehandse versnellingsbak met transfer case ging me 2500 dollar kosten. En ik had nog maar 3 weken voordat ik hier weg zou gaan. Dus ik rondgekeken op gumtree (de australische marktplaats) naar een andere auto. Het probleem is omdat ik rond wil reizen in Australie ik eigelijk wel een 4x4 nodig ben, maar ik heb maar ong 6000 dollar gespaard in de tijd dat ik hier aan het werk was. En dat was eigelijk bedoeld om te gaan reizen. En voor onder de 10.000 dollar kun je geen goede 4x4 kopen. Ze zijn er wel, maar die hebben allemaal minstens 300.000 km op de teller en is het maar de vraag hoe ver je daarmee komt voordat er iets kapot gaat. Dus is de afweging, wil ik een andere auto waarvan het maar de vraag is hoe ver je daarmee komt, of blijf ik in de jeep rijden, waaraan ik inmiddels al heel veel gespendeerd heb en al veel dingen heb vervangen. Of vergeet ik het idee van een eigen auto en ga ik met openbaar vervoer verder? Daarmee kom je ook heel Australie door, maar niet op de plaatsen waar ik heen wil en ben je niet zo flexibel.

Na een week rondkijken heb ik toch maar besloten om de jeep te laten repareren en op het beste te hopen, dat is voorlopig de goedkoopste optie.

1 juni tot 7 juni

Ik heb mijn 2nd year Working Holiday Visa aangevraagd en een paar dagen later gekregen.
Mijn bedoeling is om nu eerst via het noorden Australie rond te gaan reizen en daarna in mijn tweede jaar zo veel mogelijk te gaan werken en ervaring op doen.
Ik heb een reptielen park gevonden in Childers (ong 4.5 uur rijden ten noorden van hier), waar ik een of twee weken vrijwilligerswerk wil doen. Daarna wil ik toch echt eindelijk rond gaan reizen. En mocht dat park goed bevallen kan ik later altijd nog terugkomen om meer ervaring op te doen daar.

Het was de bedoeling dat ik maandag 8 Juni zou vertrekken richting Childers. Maar toen ik vrijdag de garage belde, om te vragen of de jeep al klaar was, bleek de transfer case olie te lekken en moesten ze wachten op de spullen omdat te kunnen repareren. Omdat maandag 8 Juni een of andere feestdag is hier, komen die spullen pas dinsdag. En woensdags is het reptielenpark gesloten, dus ik heb dan dinsdag om de boel te regelen hier voordat ik wegga, om woensdagmorgen richting Childers te vertrekken, dat geeft me even de tijd om daar wat rond te kijken voordat ik me donderdagmorgen om 8 uur bij de poort melden moet.

Dat was het voorlopig weer even, tot de volgende keer!


  • 07 Juni 2015 - 10:38

    Annelot:

    Een octopus! Twee zelfs :) Heel gaaf!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Cambooya

Mijn reis Down Under

Dagboek Australie.

Dinsdag 16 september 2014

Eindelijk is dan de grote dag aangebroken, de dag waarop mijn grote avontuur gaat beginnen.
Tegen alle verwachting in heb ik prima geslapen en was ik mooi op tijd wakker. Mijn ouders brengen me naar Schiphol, waarna ik me bij de grote groep mede-backpackers zal gaan vervoegen. De afspraak is om 11.00 uur te verzamelen bij de balie van China Airlines waarmee ik de reis zal gaan beginnen. Om 8 uur hebben we mijn spullen ingeladen in de auto, is mijn broer inmiddels ontwaakt en gaan we met zijn vieren op weg naar Schiphol!
Rond 10.15 komen we aan op de parkeerplaats bij Schiphol, zoeken een karretje, gooien de spullen erop en gaan op zoek naar vertrekhal nummer 3 en de balie van China Airlines. Rond 10.30 vinden we de balie waar zich al een paar mede-backpackers met familie staan te wachten.
Rond 11 uur is iedereen gearriveerd en kan de briefing beginnen. Nadat we ingecheckt hebben, hebben we nog even tijd om wat te drinken en afscheid te nemen. Daarna lopen we als groep door naar de douane en kan het wachten beginnen tot we kunnen instappen in het vliegtuig. Rond 14.00 zit iedereen in het vliegtuig en rond 14.15 begint het vliegtuig naar de startbaan te taxiën en gaan we vliegen. Gelukkig zit ik naast het raam naast de vleugel, vanwaar ik een mooi uitzicht heb. Er komt een aardige Duitse meneer naast me zitten die al gelijk in het engels tegen me begint te praten. Dit was al gelijk een mooie kans om mijn engels te oefenen, wat me eigelijk heel goed af gaat al zeg ik het zelf. Voor de rest was de 12 uur durende vliegreis naar Bangkok erg lang, ik heb twee films gekeken en geprobeerd te slapen, hetgeen niet echt wou lukken. Wat ik wel heel erg mooi vond, waren de verlichte steden waar we overheen vlogen. Hele lange verlichte straten en grote verlichte stadscentra's, wat ook erg mooi was, was dat de bewolking die soms gedeeltelijk over de stad hing, ook helemaal verlicht was aan de onderkant. De bovenkant van de bewolking was wit en de onderkant oranje. Heel apart om te zien.

Woensdag 17 september 2014

In Bangkok aangekomen, hadden we een korte stop van 2 uur, waarin we even een uurtje de tijd hadden om de benen te strekken en eventueel wat te eten. daarna konden we weer instappen en de reis vervolgen naar Taipei. Om ongeveer 13.30 lokale tijd landden we in Taipei.
In Taipei aangekomen konden we uit-checken en werden we met een busje naar ons hotel gebracht. We hebben tot 19.30 de tijd om even wat te slapen, of te zwemmen of rond te lopen. Na 2 uurtjes geslapen te hebben ben ik dit wat gaan typen en heb ik wat rond gelopen in het hotel. Om 19.30 vertrokken we vanaf het hotel naar het vliegtuig in hetzelfde busje. Op het vliegveld heb ik nog wat gegeten bij de burger king, helaas accepteerde die geen euro's of Australische dollars, maar kon je wel met je credit-card betalen. Helaas heb ik die nog niet dus kon ik op zoek naar een geldwisselkantoor gebeuren. Die gevonden, geld gewisseld en weer teruggelopen naar de burger king, waar ik een menu gegeten heb. Om 22.30 zaten we allemaal ongeduldig te wachten totdat we weer in het vliegtuig konden stappen voor de laatste vlucht van 9 uur naar Sydney, Australië!!

Donderdag 18 september 2014

Na een laaange vlucht van 9 uur kwamen we dan eindelijk aan op het vliegveld van Sydney. Nou heb ik het de eerste komende weken ook wel gehad met vliegen. Toen we het toestel uitkwamen kwamen we vrij snel in een enorme rij voor de douane. Na een uur wachten kwamen we heel snel door de douane, waarna we opgewacht werden door Nikos en Jaimy van Australian Backpackers.
Daarna werden we door twee charterbusjes naar een uitkijkpunt gebracht alwaar we een mooi uitzicht hadden op het Sydney opera house en de harbour bridge. Hier werd ook de eerste groepsfoto gemaakt. Nadat iedereen was uitgekeken en foto's had gemaakt, konden we weer in de bus stappen voor de trip naar het hostel. Hier aangekomen werden de kamers bekend gemaakt en moesten we wat formulieren invullen. Daarna hebben we een gezellige barbecue gehad en werd het tijd om te gaan slapen, want we moeten de volgende dag om 6 uur op.

Vrijdag 19 September 2014

Redelijk goed geslapen tot een uur of half 3, daarna niet echt meer kunnen slapen. Om een uur of half 6 dan toch maar besloten om eruit te gaan, even douchen en met zijn allen ontbijten en om half 7 gingen we naar de bus naar Manley. Vanuit Manley gingen we met de ferry naar het centrum van Sydney. Onderweg nog wat foto's gemaakt van de omgeving en even flink uitgewaaid, want er stond een flinke tegenwind. In het centrum aangekomen gingen we gelijk op weg naar de medicare 'winkel' waar we onze medicare moesten aanvragen. Nadat dit geregeld was, hetgeen een tijd duurde omdat we met een grotere groep als normaal waren, gingen we weer met zijn allen op pad, richting de commonwealth bank. Onze bankrekeningen en passen waren al voor ons aangevraagd door Australian Backpackers en lagen dus al netjes uitgestald op alfabetische volgorde op een tafel op ons te wachten. Er stonden al verschillende bankmedewerkers klaar om ons uitleg te geven en te helpen met het activeren van onze bankpassen. Daarna konden we wat geld van onze Nederlandse rekening pinnen om het daarna op de Australische rekening te storten. Toen dat eindelijk allemaal achter de rug was, was het ook al een uur of 1 en gingen we eerst ergens wat eten. Nadat iedereen wat gegeten had, gingen we naar de telefoonwinkel om onze simkaarten te activeren, die we gekregen hadden bij aankomst bij het hostel. We konden kiezen uit 2 prepaid mogelijkheden, namelijk prepaid daily en prepaid monthly. Prepaid daily waardeer je voor 30 dollar op en zolang je dat niet gebruikt, blijft dat voor 30 dagen vast staan, wanneer je het begint te gebruiken word er een dollar afgeschreven. Voor die dollar krijg je 40 MB internet en kun je 30 minuten bellen en ongelimiteerd sms-en, gebruik je die dag meer MB of bel je langer dan 30 minuten dan word er 50 cent extra afgehaald. Met prepaid monthly waardeer je 30 dollar op, hetgeen 1 maand geldig is. Voor deze 30 dollar krijg je 1 GB internet en ik weet niet meer hoelang bellen en ongelimiteerd sms-en. Maar deze 30 dollar is dus maar een maand geldig, gebruik je dus niet alles en waardeer je niet voor het einde van de maand op, dan ben je de rest van je beltegoed kwijt. Ik heb dus gekozen voor prepaid daily, omdat ik niet wist of ik veel zou bellen of internetten en dat beetje appen en facebooken wat ik doe dat kost niet veel MB's. Nadat iedereen zijn keuze gemaakt had en de simkaarten geactiveerd waren, waren er ook alweer 2 uren voorbij. Daarna zijn we nog langs Travellers Autobarn geweest, waar we wat informatie kregen over het aanschaffen of huren van auto's. Daarna zijn we door de botanical gardens, langs het Sydney Opera House gelopen richting de ferry die ons weer terug naar Manley bracht. In Manley aangekomen zijn we met de bus terug naar het hostel gegaan, waar we met zijn allen gegeten hebben.

Zaterdag 20 September 2014

Vandaag is de dag waar iedereen zo naar heeft uitgekeken, Defqon 1. Australia!!! Om half 9 ontbijten en om half 10 werden we met 3 busjes opgehaald. 3 busjes?? ja 3 busjes, want we waren niet alleen met de 30 personen van onze groep, maar met ongeveer 70 mensen. De reis naar het Regatta International Centra duurde ongeveer 2 uur, dus om half 12 ongeveer waren we ter plekke. Rond 12 uur waren we binnen en kon ik gaan rondkijken, ik was nog nooit op zo'n gebeuren geweest, dus ik heb mijn ogen uitgekeken. Er waren verschillende stages met allerlei bandjes met verschillende soorten hard-style muziek, ik heb de eerste paar uren een beetje rond gelopen en rond gekeken wat er allemaal te doen was. Je kon een helikoptervlucht doen rond het terrein, je kon met een jet-ski varen of met een soort van water aangedreven jet-pack rond 'vliegen' op het water. Ook was er soort van bungee-jump bal, deze zat vast aan elastieken en werd dan de lucht ingeschoten en er was een soort van schip wat over de kop ging. Verder waren er eettentjes (uiteraard) en barretjes waar je drank kon halen, op 4 plekken op het terrein waren er fonteintjes waar je gratis drinkwater kon pakken. Ook waren er tentjes met merchandise en allerhande rommel. Tegen de avond werd het echt druk en heel snel donker. Maar ondanks dat het echt niet mijn muziek was, heb ik toch een super gezellige en leuke dag gehad, tegen 10 uur was het bij de main stage afgelopen, de andere stages gingen tot 11 uur door. Rond half 11 waren we allemaal bij de plek waar de bus al vanaf 10 uur zou staan. Maar er stonden heeeeel veel bussen te wachten, maar die waar wij in zouden moeten gaan zitten stonden er dus niet bij. Wat er precies fout ging weet ik niet, maar rond 12 uur zat iedereen eindelijk in een bus en konden we terug naar het hostel. Rond 2 uur waren we terug en gingen we naar bed.

Zondag 21 September 2014

Vandaag konden we wat uitslapen, want het ontbijt stond gepland om half 10. Hierna hebben we een wandeling gemaakt langs het strand, om een golfbaan heen en een stukje Collaroy. Daarna hebben we in het hostel gegeten en zijn we naar Manley gegaan met de bus. Hier hebben we wat bier gekocht en op het strand opgedronken, daarna zijn we naar een eettentje gegaan waar we wat gegeten hebben. Daarna zijn er nog een aantal uit geweest, maar de rest waaronder ik zijn teruggegaan naar het hostel.

Maandag 22 September 2014

Voor vandaag staat het tripje naar the blue mountains op de planning. Om 7 uur ontbijten en en om half 8 vertrekt de bus. We hebben hele mooie vergezichten gezien en nog een wandeling gemaakt.
Ik kon er niet zo veel over vertellen, alleen dat het erg mooi was, we veel gezien hebben en de chauffeur een goede tourguide was en leuk kon vertellen.

Dinsdag 23 September 2014

Op de laatste dag van de groepsreis staat een surftrip op de planning. We ontbijten om 6 uur en om half 7 vertrekt de bus richting een leuk strand in het zuiden van Sydney. Na een rit van 2 2,5 uur komen we aan op beach The farm. Hier werd de groep in tweeën gesplitst, omdat de groep anders te groot zou zijn. Ik zat in groep 2 dus wij moesten wachten totdat groep 1 klaar was, dus in die tijd konden we even wat zonnebaden, of een balletje trappen, of een beetje zwemmen.

Nadat groep 1 klaar was waren wij aan de beurt, we kregen eerst uitleg over hoe we op onze board moesten liggen om te kunnen peddelen en daarna hoe we erop moesten gaan staan. Op het zand oefenen was nog makkelijk, daarna gingen we de zee in en dat valt vies tegen!!! Op een gegeven moment zag ik bijna iedereen wel een keer op zijn board staan, de een wat langer als de ander, maar bijna iedereen heeft wel een keer gestaan.... Nou ik niet hoor, ik kwam niet verder als op mijn knieën en dan nog bleef ik niet lang zitten. Ik geloof niet echt dat het iets voor mij is. Toen groep 2 klaar was, konden we even uitrusten, even een broodje eten en wat relaxen. Daarna konden degenen die nog weer wilden proberen nog een ronde gaan. Ik had eigelijk er wel genoeg van, dus ik ben niet gegaan, misschien had ik het nog wel gewoon een keer moeten doen. Want de tweede keer ging wel beter zei iedereen, maar goed. Ik ben op het strand blijven bakken en verbranden en dat was ook best relaxed.

Terug in het hostel hebben we met zijn allen een pizza gegeten bij de pizzeria ernaast. Annelot en Gijs waren inmiddels ook al gearriveerd en daar nog even mee zitten praten en toen was het bedtijd.

Woensdag 24 September 2014

Vandaag zijn Annelot, Gijs en ik vertrokken van het hostel, eerst zijn we naar een shoppingmall geweest, waar we bij de RTA de auto hebben overgezet op mijn naam. Daarna hebben we boodschappen gedaan en zijn we vertrokken naar The Blue Mountains om daar te gaan kamperen. Onderweg hebben Gijs en Annelot me een heleboel verteld over de auto, wat te doen bij de verkoop van de auto en aanschaf van een nieuwe. En over kamperen en de spullen en nog meer. Nadat we een gratis campplek hebben gevonden hebben we nog een kleine wandeling gemaakt door de omgeving, hebben we gegeten en toen was het donker en zijn we naar bed gegaan.

Donderdag 25 September 2014

Rondgereden door de blue mountains, niet heel veel gewandeld omdat Gijs erg last van zijn rug had en dus niet goed kon lopen.

Vrijdag 26 September 2014

Weer rondgereden door de blue mountains en nu wel wat meer gewandeld, een aantal hele mooie look-out gezien. Zelfs mijn eerste slang gezien die van de weg gauw de berm invloog, helaas was dat het enige wat ik gezien heb.

Zaterdag 27 september 2014

Vandaag vroeg opgestaan omdat ik om 9 uur bij het hostel in Sydney had afgesproken met Fanny om naar de Taronga zoo in Sydney te gaan. Om 5 uur opgestaan, tent ingepakt ontbeten en om 6 uur reden we weg van de campplek in Glenbrook, waar we vannacht geslapen hebben. En toen stonden we voor een gesloten slagboom en konden we het park niet af. Annelot gebeld met het telefoonnr wat op het bordje stond, volgens die man kon het zijn dat de tijd in verband met het verzetten van de wintertijd naar zomertijd, een uurtje later kon zijn. Dus om 7 uur uur, nou ja goed het was inmiddels al half 7 dus goed, dan wachten we nog wel even. Om 7 uur ging de boom nog niet open, toen kwam er een mountainbiker langs, die zei dat de boom pas om 8 uur open ging. Gromm.. Nou ja dan ga ik wel een eindje wandelen op zoek naar slangen. Ik dus onderweg, uiteraard weer geen slang te bekennen... Na ongeveer een halfuurtje kwam er een parkranger bij Gijs en annelot langs, die zei dat het park pas om half 9 open ging. Annelot dus uitgelegd dat we om extra vroeg opgestaan waren omdat we om 9 uur in Sydney moesten zijn, bleek dus dat de parkranger alleen maar wilde weten of we voor de campplek betaald hadden en toen deed hij de poort open. Maar ik was er dus nog niet weer, annelot mij een Apple gestuurd, maar die kwam niet aan, ik had even geen bereik denk ik, maar een paar minuten later dus wel en toen was ik al op de terugweg. Rond half 10 waren we aangekomen bij het hostel, Gijs en Annelot gingen niet meer mee naar de Zoo, omdat Gijs te veel last van zijn rug had. Dus toen moest ik alleen met Fanny in de auto door Sydney heen rijden. Was erg spannend, maar alles ging goed en we kwamen heelhuids bij de dierentuin aan. Taronga zoo is een hele mooie dierentuin met mooie, schone en goed uitziende verblijven en leuke dieren met veelal mooie uitzichten op de skyline van Sydney. Tegen een uur of 5 reden we terug naar het hostel, hetgeen me ook weer erg goed afging.

Zondag 28 September 2014

Gijs kreeg vanmorgen zo veel last van zijn rug dat hij en Annelot maar besloten om naar het ziekenhuis te gaan om toch maar een dokter naar zijn rug te laten kijken. Omdat zij de auto meehadden, ben ik met twee anderen met de bus naar een groot overdekte winkelcentrum geweest. Daar heb ik mijn ogen uitgekeken, hebben we boodschappen gedaan en zijn we weer terug naar het hostel gegaan.

Maandag 29 september 2014

Vanmorgen eerst naar de jobcoach van Australian backpackers, Niels, geweest om te vragen of hij al wat over werk wist. Hij zou morgenmiddag langs Taronga zoo gaan om te vragen of er al dan niet een vrijwilligers baantje voor mij was. Ik wil best eerst als vrijwilliger rondlopen in de Taronga zoo, en misschien dat ik dan zo aan een baantje kan komen.
Omdat ik verder niet wist wat ik vandaag zou gaan doen, kreeg ik als tip om naar palm beach te gaan en dan naar The Basin. Dus ik met de bus naar palm beach in mijn eentje, heel spannend allemaal, toen ik daar aankwam gevraagd hoe ik bij the basin terecht kwam. Bleek dus dat ik een heel stuk te ver mee gereden was en een paar haltes eerder uit had moeten stappen. Nou kon ik wachten tot de volgende bus me mee terug zou nemen, of zelf een stukje terug over de heuvel lopen. En met heuvel bedoel ik ook echt een heuvel, hellingshoek van 15 a 20 graden ofzo. Maar goed ik dus terug gelopen naar de werf waar ik met de ferry zou oversteken naar the basin. Het was 11 uur toen ik bij de werf aankwam en de ferry was er pas om 12 uur dus had ik even tijd om wat rond te lopen en op zoek gaan naar een bankautomaat, want ik had niet zoveel contant geld mee genomen. Net voor twaalven was ik weer terug, ferry genomen naar de overkant en op naar the basin. The basin is onderdeel van een national park binnenin Sydney, daar heb ik een paar uur rondgelopen door de mooie natuur. Uiteraard hopend om slangen of andere reptielen te zien, uiteraard weer niets gevonden, ja een heel klein hagedisje, wat haastig de berm inschoot.
Terug gekomen op de camping, waar de ferry mij afgezet had en ook weer op zou halen, nog 3 wallaby's gezien en een kleine kookaburra.

Terug in het hostel zag ik 's avonds op facebook een oproep staan van de Sydney Snake Catchers dat ze mensen zochten die hun konden helpen om slangen en dergelijke bij mensen uit de huizen te halen. Hier dus gelijk een mailtje naar toe gestuurd.

Dinsdag 30 September 2014

Vanmorgen zag ik dat ze van de Snake Catchers gereageerd hadden op mijn email met de vraag of ik een telefoonnummer had waar ze me op konden bellen. Die gelijk terug gemaild en Niels heeft mijn CV naar ze opgestuurd.
Daarna ben ik met een kamergenoot naar Shelly beach geweest vlakbij Manley, daar op het strand gelegen en rondgewandeld. S avonds zag ik dat Jo van de snake catchers had gereageerd dat hij me morgen zou bellen.

Woensdag 1 Oktober 2014

Vanmorgen om 9 uur Gijs en Annelot naar Manley gebracht, vanwaar ze met de ferry naar het centrum van Sydney zouden gaan en dan naar het vliegveld. Want zij gaan vandaag weer terug naar huis na een jaar in Australie te hebben rondgezworven. Nadat ik afscheid van ze heb genomen ben ik terug gegaan naar het hostel, waar ik de rest van de dag heb doorgebracht met wachten op een telefoontje, wat dus helaas niet gekomen was.

Donderdag 2 Oktober 2014

Vanmorgen om kwart voor 9 werd ik op de wc gebeld door Jo.. Gevraagd of hij 5 minuten later terug wilde bellen en dat deed hij dan ook. Tijdens het telefoongesprek heeft Jo verteld wat de bedoeling zou zijn, het is dus de bedoeling dat ik eerst een dag met Rob Ambrose, de snake handler trainer, zou meelopen om te kijken of het uberhaupt wel wat zou zijn voor mij. Dan waren er nog 2 vereisten waar ik aan moet voldoen, ik moet mijn EHBO diploma hebben en een cursus gifslangen hanteren doen. Dit kost wel wat, maar dat heb ik er eerlijk gezegd graag voor over. Dan maar geen tourtje doen, of een duiktripje maken, hetgeen ik nog wel graag wil gaan doen.
Maar hij zou overleggen met Rob en dan hoor ik morgen hoe of wat.
Daarna Stefan, de laatste overgebleven van de groep, naar het treinstation gebracht, vanwaar hij naar Coffs harbour zou gaan om fruit te gaan plukken.
Omdat ik toch in het centrum was heb ik gelijk maar een bezoekje gebracht aan Sea Life Sydney, en een wandeling gemaakt door het mooie Darling Harbour.

Vrijdag 3 Oktober 2014.

Via de e-mail kreeg ik het telefoonnummer van Rob, waarna ik hem gelijk gebeld heb. Helaas kon hij niet eerder dan volgende week dinsdag dat ik een dag met hem mee mocht lopen, dus dat was wel een beetje een domper. Vandaag de hele dag een beetje op mijn kamertje op internet rond gekeken en me verveeld. Gelukkig wel bericht gekregen van Niels dat ene Maria nog mensen zocht voor wat werkzaamheden, dus daar achteraan gebeld en ik kan morgen ochtend om half 8 aan het werk.




Recente Reisverslagen:

29 November 2016

Azië

12 September 2016

De grote finale

30 Januari 2016

NZ en WA

05 December 2015

Up Swim Creek without an paddle

19 Augustus 2015

GBR, Cape York, Mount Isa en Borroloola
Martijn

Actief sinds 03 Okt. 2014
Verslag gelezen: 265
Totaal aantal bezoekers 7595

Voorgaande reizen:

16 September 2014 - 16 September 2015

Mijn reis Down Under

Landen bezocht: